“Jest taki zwyczaj

już od stuleci,

że ludziom dorosłym

życzy się zwykle pociechy z dzieci.

– Pociechy z córki! Pociechy z syna! –

życzymy tacie przy imieninach.

Mama dostaje piękne laurki:

– Pociechy z syna! Pociechy z córki!

Dziadkom się życzy pociechy z wnucząt,

nauczycielom – z tych, których uczą.

Jak Polska długa, hasło w kraj leci:

– Pociechy z dzieci! Pociechy z dzieci!

Trafia to hasło pod wszystkie strzechy.

A dzieciom

to nikt nigdy nie życzy

z dorosłych pociechy…

Więc ja wam dzisiaj życzę:

po pierwsze –

pociechy ze wszystkich poetów,

co piszą dla was wiersze

(…)

Tego wam życzę po pierwsze,

a po drugie i trzecie –

ŻYCZĘ WAM WIELKIEJ POCIECHY

ZE WSZYSTKICH DOROSŁYCH NA ŚWIECIE!”

Życzenia” ze zbioru “Remanent”, Wanda Chotomska

Skip to content